ఎందుకలా చూసి

టెస్టోస్టిరాన్ల వాగులో మునకేయిస్తావ్,

ఎండార్ఫిన్లతో ఏదో దారికి చేరుస్తావ్,

న్యూటన్ మూడో సూత్రం గుర్తొస్తున్నా,

నీలా నేను చూడగలనా అంత పవిత్రంగా,

అరె, మళ్ళీ,

కవ్వింపులాపవా,

అమావాస్యసలే, చంద్రుడూ సాక్ష్యం రాడు,

చీకటెలాగూ తనువుల్ని తనలో కలిపేస్తుందిలే,

నీ పరిమళాలు,

ప్రకృతిలో కూడా కానరానంత పురాతనమై,

ఈ పరిసరాలు

ప్రశ్నల్లోనే జవాబులు వెతికించేంత పురా"వర"మై,

ఏ పరికరాలూ,

పరిశోధించలేని ప్రణయావస్థలో పారే పరుగునై,

కాలుతున్న ఒంటికి

థర్మా మీటర్ పాదరసం కరిగి ఆవిరై,

పేలుతున్న గుండెకి

మానోమీటర్ గాలి విరిగి ఆయువై,

తూలుతున్న కాలికి, రాలుతున్న కలలని

అభేదిస్తూ న్యూరాన్లు నవ్వుతూ,

జారుతున్న స్పృహకీ, జోరునున్న ఊహకీ

లంకేస్తూ, రక్తకణాలు జాగారం చేస్తూ,

నువ్వూ నేనూ.....