నిజంగా తెలీదు

నిజంగా తెలీదు

లోకమింత అందమని,

నా కళ్ళలో నిన్ను నిలిపేదాకా

మైకం ఇంత వింతని,

నువ్విష్టం అని తెలిపేదాకా

కలలు నిజాలౌతాయని,

ఆ రోజు నువ్ కలిసేదాకా

వలపు అబద్దం కాదని,

నీ వలలో పడేదాకా

నిజంగా తెలీదు

శిలలు స్వరాలిస్తాయని, నువ్ నన్ను తాకేదాకా

దేవతలు వరాలిస్తారని, అడక్కుండానే ముద్దిచ్చేదాకా

ఊపిరాగడమంటే, నువ్ కాసేపు కనపడకపోయేదాకా

ఊహాలోకమంటే, నీ మాయలో నాకు నేను కనపడకపోయేదాకా

నిజంగా తెలీదు

ఒంటరితనమంటే, నీ తోడు దొరికేదాకా

ఒకరికొకరంటే, ఊరంతా మన గురించే మాట్లాడేదాకా

ప్రేమంటే, నువ్వెపుడూ నాతోనే ఉండాలనిపించేదాకా

ప్రాణమంటే, నేనే నువ్వని తెలిసేదాకా

నిజంగా తెలీదు

అదృష్టమంటే, అంతా ఇంత తొందరగా కుదిరేదాకా

అమరత్వమంటే, నీలో ఏకమయ్యేదాకా

అర్ధమంటే, నీలో సగమయ్యేదాకా

ఆర్ద్రమంటే, అమ్మనే మరిపించేదాకా

నేను నమ్మను,

జాజుల పరిమళం నీ వల్ల రాదంటే

పూజల ప్రతిఫలం, నీ చూపు తేలేదంటే

పాలరాతి సున్నితంలో, నీ ప్రతిభ లేదంటే

పావురాయి సౌకుమార్యం, నీ ప్రమేయం కాదంటే

నేను నమ్మాను,

రంగులన్నీ పోగేసినా నీ వర్ణం రాదంటే

హంగులన్నీ తీసేసినా, నీ అందం నీదే అంటే

లేత కొబ్బరికొచ్చిన రుచి, నీ ఎంగిలే అంటే

పాత ఆవకాయకిచ్చిన శుచి, నీ చేతులదే అంటే ....