ఓ ఆలోచన తడుతుంది,
వెంటనే ఇంకొకటి దాన్ని నెడుతుంది,
కొత్తగా మరోటి పుడుతుంది,
మొదటిదే నయమన్పిస్తుండగా అసలా
ఆలోచన దేనికో మరుస్తున్నా,
మానవ సహజమా, మానసిక అస్పష్టతా,
ప్రతి సంఘటన పాతగా అన్పిస్తుంది,
ఇంతకుమునుపెక్కడో చూసినట్టే కన్పిస్తుంది,
గతమే ఆవృతమౌతుందా,
నేనే గతాన జాగృతమౌతున్నానా,
మనుషులందరు పరిచయస్తుల్లా తెలుస్తున్నారు,
మాటలూ ముందే పసిగట్టేలా ఉంటున్నాయి,
కాకతాళీయమా, కాలపు కనికట్టా....
అందరూ కష్టమనుకునేవి, నాకిష్టమన్పిస్తున్నాయి,
నేనొదులుకున్నవి అందరికీ దారి చూపిస్తున్నాయి,
యాదృచ్చికమా, యోగలక్షణమా....
నా విరక్తిలో తోడురారెవ్వరు,
నా అనురక్తి నీడన నన్ను మరిచిన అందరు,
లోక రీతింతేనా,
నాకే బ్రతకడం రాదా....
మీకే కాదు, నాకు కూడానూ... ;) :)
ReplyDelete"గతమే ఆవృతమౌతుందా,
నేనే గతాన జాగృతమౌతున్నానా," బావుంది..
:) :)
ReplyDelete